چه مهربان است نسیم شمال، روحم را نوازش می کند و چه مهربان است نسیم که با زلف هایش به صورت آدمی می تاباند برایش هیچ فرقی نمی کند که به کدامین جا پا نمی نهد همه را یکسان با محبت خود نوازش می کند و بوسه میزند بر لبان غنچه های گیلاس و سیب و زمزمه بهار را به آرامی به جان درختان آلبالو و گلابی می رساند و تکانی می دهد قالیچه باغ و صحرا را و با دستمال سفیدش دستی بر آسمان آبی می کشد فرش سبزی بر گندم زاران پهن می کند و ملافه ی سفیدی بر تاقچه ی کوه ها کشیده و دستی پر آب، حوض پر از ماهی قرمز می کشد و موجی نرم بر سطح آب شناو می شود ..... بهار نزدیک است فصل زمستان به سر رسیده و فصل شادی و سرور و سبز در راه است پس خوشحال باش و پرده غصه ی دلت را عوض کن و رنگ روشنی بر پنجره ی دلت بزن و به جشن اسفندگان چیزی نمانده و تو را از هم اکنون در کنار آتش دوستی دعوت می کنم جمع شویم و زردی صورتمان را به خاکستر آتش بیاندازیم و سرخی آتش را به عنوان نماد زندگی بگیریم و دانه های محبت بر دلهای هم بکاریم شادی را به همدیگر هدیه دهیم...
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت