پروردگارا ، مرا وسیله ی صلح و آرامش گردان.

هر کجا نفرت وجود دارد ، بگذار بذر عشق بیافشانم.

هر کجا توهینی وجود دارد ، بگذار بذر بخشایش بیافشانم.

هر کجا تردید و دودلی هست ، بگذار بذر ایمان بیافشانم.

هر کجا نا امیدی وجود دارد بگذار بذر امید بیافشانم.

هر کجا تاریکی هست ، بگذار بذر نور بیافشانم.

هر کجا اندوهی هست ، بگذار بذر شادی بیافشانم.

ای پروردگار آسمانی ، بپذیر که آن طور که شاید و باید نمی توانم تلاش کنم.

برای تسلی یافتن تا اینکه تسلی دهم.

برای درک شدن تا اینکه درک کنم.

برای دوست داشته شدن تا اینکه دوست بدارم.

چرا که با هدیه کردن است که ما می توانیم دریافت کنیم.

با بخشیدن است که می توانیم مورد بخشش واقع شویم.

با مردن در خویش است که برای حیاتی جاویدان زنده می شویم.

به هر کجا می نگرم تو را می بینم : هر آنچه هست توئی.

نوشته شده در سه شنبه 92/2/3ساعت 9:59 عصر توسط خاله سارا نظرات ( ) | |