خراب،خسته و ویران و مضمحل بی تو...

نخواه دل بکنم، نه! نخواه دل بی تو.....

و مثل دیشب من هی بهانه می گیرد

اتاق سرد دویست و سه ی هتل بی تو!

نه گوشی تلفن را شکسته ام دیشب

که چیست فایده ی اختراع «بـِل» بی تو؟!

تمام دفتر شعرم بدون تو مرده است

نمی رسد ز غزلها صدای کِل بی تو

تمام هفته ی منجر به یاس فلسفی ام

نداشت فایده پاشویه ی «هِگِل» بی تو!

رقیب عشقی من کو که دعوتش بکنم?

به یک نبرد صمیمی...به یک دوئل بی تو

.....

در آستانه ی متروک مبتلا شدنم

به درد سخت تری از جُذام و سِل بی تو

اهمیت که ندارد برات من بروم!!!

اهمیت که ندارد به زیر گِل..... بی تو!!

                                            امیر مرزبان 

 

 

نوشته شده در سه شنبه 92/7/23ساعت 3:36 عصر توسط خاله سارا نظرات ( ) | |